Mijn hoofdtaak in het project zit erop, tijd om even vakantie te nemen. Daarom bracht ik deze week door in Muyanza, de plaats waar Faustin nu leeft. Ik vind de omgeving mooier dan die van Mutete en de priesters zijn een pak aangenamer dan die van Mutete. Ze doen vaak hun best om Frans of Engels te praten en als ze Kinyarwanda spreken, dan vertalen ze meestal achteraf.
Over het algemeen kwam er vrij veel bezoek deze week, waardoor ik ook veel tijd in de living doorbracht. Meestal genoot ik er oprecht van, omdat de meesten die Engels of Frans kennen, ook geregeld eens vertaalden voor mij, of een gesprek aangingen met mij. We zeverden wat met de priesters en maakten dezelfde grappen iets te vaak, maar ik genoot van de aandacht.
Daarnaast ging ik ook eens gaan lopen en deed ik een fietstochtje. Beide met adembenemende zichten, ik genoot er enorm van!
Ik begon ook te wat lessen te bekijken, aangezien ik ingeschreven ben voor enkele vakken van de master gezondheidsbevordering in België. Ik zal de examens van mijn twee vakken van het eerste semester in augustus maken, maar heb de leerstof wel nodig voor de vakken van het tweede semester. Gelukkig zijn worden de lessen van deze vakken opgenomen en kan ik ze dus vanop afstand doornemen.
Voor meer details over hoe mijn dagen hier verlopen, kan je verder lezen onder deze foto's.
17-1: Verkennen van Muyanza
Na het ontbijt vergezelde Faustin mij om een van de kleuterscholen van Muyanza te bezoeken. We maakten een tussenstop bij de nonnen hier vlakbij, dronken een koffie en wandelden verder tot de school, waar ik mezelf opnieuw voorstelde en erna de 'les' nog wat observeerde. Ik blijf ervan verrast worden dat ook heel jonge kinderen al basis Engels verstaan.
Op weg terug naar huis passeerden we bij het gebouw waar de mensen met fysieke beperkingen samenkomen onder toezicht van getrainde vrijwilligers. Ze blijven daar de hele dag en doen een reeks oefeningen die voordelig zouden zijn voor de beperking.
In de namiddag nam ik wat rust. Bij het avondmaal was ik opnieuw positief verrast door de priesters die veel rekening houden met mij. Ze doen hun best vaak Engels of Frans te spreken, zodat ik kan meepraten, en als ze Kinyarwanda spreken, vertalen ze achteraf het onderwerp van het gesprek.
18-1: Luie dag
Deze voormiddag bezocht ik een andere kleuterschool, samen met Celestin (een van de priesters van Muyanza). Ik stelde me voor en bleef nog efjes om 'les te geven' in het Engels. Het onderwerp was familieleden en aan de hand van een liedje, leerden de kinderen wat Engelse woordjes.
Voor de rest van de dag deed ik wat computertaakjes en belde ik nog met een vriend uit Rwanda.
19-1: Lopen
Ik besloot deze ochtend te gaan lopen, met Google Maps als hulp om een toertje te vinden. Ik stippelde een toertje van een dikke 5km uit, maar toen ik het aan Celestin toonde zei hij "But that's too far". "But it's only 5K" was mijn reactie. Wel, vanaf het moment dat ik vertrok tot mijn keerpunt was het bergop... nu begrijp ik Celestin zijn reactie. Ik genoot er wel enorm van. De uitzichten hier zijn machtig!
In de namiddag vergezelde ik Emile, de priester die ook directeur is van de school, naar zijn vergadering met de ouders van de leerlingen. Emile stelde me voor om, in afwachting op het begin van de vergadering, in het zesde secundair wat te praten met de studenten. Ze konden vrij vlot Engels spreken en ik liet ze me enkele vragen stellen. Na een heleboel interessante vragen ging ik terug naar Emile zijn bureau, waar ik de verantwoordelijke van de leerkrachten aantrof. Na opnieuw een interessant gesprek nam hij me mee naar de vergadering van de ouders. Ik stelde me voor en probeerde erna wat woorden Kinyarwanda op te vangen, maar gemakkelijk is anders. Gelukkig kon de verantwoordelijke van de leerkrachten nu en dan wat vertalen voor mij.
Aangezien vandaag Emile zijn verjaardag was, nam hij een heleboel leerkrachten mee naar huis om te vieren. Ik werd moe van alle speeches en van de honger. Het is deel van de Rwandese cultuur dat een aantal bezoekers een zegje mogen doen. Dit keer ging het over de vergadering van op school. Om 21u30 ging het bezoek weg en konden we eindelijk eten. De priesters daagden mij uit om Kinyarwanda te praten en ondanks mijn vermoeidheid kon ik nog wel vrij veel nuttige dingen zeggen.
20-1: Vissen en ezels
Na het ontbijt nam ik een kijkje bij de vissen in de tuin, een deel van het visteelt project. Faustin en Celestin waren aan het brainstormen over waarom er van de ene soort vaak dode vissen waren en hoe het op te lossen. De conclusie was dat de grotere soort de kleinere zou verwonden, dus daarom wilden ze de 2 soorten scheiden.
Erna vergezelde ik Faustin naar de plaats waar de ezels stonden te grazen, omdat hij er één van wilde verkopen.
In de namiddag besloot ik wat te studeren. Na het bekijken van de les en een belletje met een Rwandese vriend was het al weer tijd voor avondmaal.
21-1: Fietstochtje
Faustin had moeite gedaan om mijn fiets mee te nemen van Mutete naar Muyanza, hoog tijd om die dan ook eens te gebruiken! En ik ben hem dankbaar, want het is hier een ongelooflijk mooie buurt! Ik genoot enorm van mijn fietstochtje en ik moet toegeven dat de mototaxi die random tegen mij begon te praten de tijd sneller liet gaan. Hij vergezelde mij tot op het punt waar ik naartoe wilde en nog een heel stuk terug naar huis.
Toen ik bijna thuis was, besloot ik nog een ommetje te maken, waar ik plots oog in oog stond met een brug die er, licht uitgedrukt, niet al te stevig uit ziet. Als ik die persoon die even eerder de brug over ging niet had gezien, had ik er mij zelf nooit aan gewaagd. Voorzichtig, met de fiets aan de hand geraakte ik veilig aan de overkant.
Eens thuis wachtte ik een klein uur eer ik zou douchen, aangezien het koude water op mijn zweterige, warme lichaam niet al te veel goed zou doen.
Als aperitief dronken priester Joseph en ik een wijntje "aan ons strand" en na het middagmaal belde ik nog met een vriendin en besloot ik nog een online les te bekijken.
22-1: Wijntjes en bezoek
Deze voormiddag waste ik mijn kleren en studeerde ik nog wat.
Wachtende op Celestin om te eten, schreef ik wat aan mijn blog. In de namiddag kwamen zowel Faustin als Emile terug van twee nachten ergens anders te slapen. Alsof het moest gevierd worden, namen ze de wijn erbij en zetten ze zich in de living. Aangezien het zaterdag was kwamen er doorheen de namiddag redelijk wat bezoekers langs, waardoor we tot het avondmaal in de living bleven zitten. Een wijntje en wat whisky ontbraken niet. Ik was hen enorm dankbaar om het grootste deel van de tijd Engels of Frans te spreken en zo niet, te vertalen. Ik genoot van de namiddag en de avond en ging met een goed humeur slapen.
23-1: Zondag he
Deze ochtend ging ik naar de mis. Dit keer was er een zuster die me wat uitleg gaf over wat er gezegd werd, handig! Ik stelde me opnieuw voor aan de mensen en dit gaf Faustin (als priester), zoals elke keer ik me voorstel, een aanzet om te beginnen preken over het belang van proper watergebruik. Na de mis ging ik naar een plaats waar er wifi is om wat dingen te downloaden en erna was het etenstijd. Ik schreef mijn blog en deed wat kleine taakjes en zo vloog de namiddag voorbij.
Commentaires